Λέγομαι Μαρία Λιάπη και υπηρετώ στο 4o Νηπιαγωγείο Βασιλικού Χαλκίδας

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Τραγούδια για 25 Μαρτίου

Πλησιάζει η 25η Μαρτίου και αφού ασχολούμαστε με τη μουσική αυτό το διάστημα, αυτά είναι κάποια από τα τραγούδια που θα ακούσουμε.

                                                            Ένα παλικάρι είκοσι χρονών

Ένα παλικάρι είκοσι χρονώ
τ’ άρματα του δώσαν’ για τον πόλεμο.
Πόλεμο δεν βρήκε πίσω γύρισε
στα μισά του δρόμου νεροδίψασε.
Έσκυψε να πιει νερό στο Γκιουλ Μπαξέ
κι εκεί μία σφαίρα τόνε λάβωσε.
Σύρε πες στην μάνα μ’ την μπαμπόγρια
και στην αδερφή μου την καλόγρια
Θέλει ας βάλει μαύρα θέλει ας παντρευτεί
μένα με σκοτώσανε στο Γιουλ Μπαξέ.

Ο θούριος του Ρήγα
Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Αυτό είναι πολύ αγαπημένο των παιδιών μου στην τάξη τα τελευταία χρόνια
Να'τανε το '21
Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα
να ‘τανε το 21 να ‘ρθει μια στιγμή
Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ’ αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να ‘πινα κρασί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα
μια ομορφούλα αγκαλιά.
Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα
να ‘τανε το 21 να ‘ρθει μια βραδιά.
Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί
Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ’ τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα
μια ομορφούλα αγκαλιά.
Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα
να ‘τανε το 21 να ‘ρθει μια βραδιά.

Ο χορός του Ζαλόγγου
Έχε γεια καημένε κόσμε
έχε γεια γλυκιά ζωή.
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Στη στεριά δε ζει το ψάρι
ούτε ανθός στην αμμουδιά.
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά.
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες

Μάνα μου τα κλεφτόπουλα
Μάνα μου, τα- μάνα μου, τα κλεφτόπουλα
Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε, πίνουν και γλεντάνε
Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο
Δεν τρώει, δεν τραγουδάει βάι δεν πίνει, δεν γλεντάει
Μόν’ τ’ άρματα, μον’ τ’ άρματα του κοίταζε
Του ντουφεκιού του λέει «γεια σου, Κίτσο μου λεβέντη.
Πόσες φορές, πολλές φορές με γλίτωσες
απ’ των εχθρών τα χέρια κι απ’ των Τούρκων τα μαχαίρια.
Και τώρα με, και τώρα παράτησες
σαν καλαμιά στον κάμπο, βάι δε ξέρω τι να κάνω.

Σαράντα παλλικάρια
Σαράντα παλικάρια
από τη Λε- μωρ’ απ’ τη Λεβαδιά
πάνε για να πατήσουνε
την Τροπο-, μωρ’ την Τροπολιτσά.
Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα,
μωρ’ γέροντ’ απαντούν.
-Ώρα καλή σου γέρο
-Καλώς τα τα, καλώς τα τα παιδιά.
-Πού πάτε παλικάρια
πού πάτε βρε, πού πάτε βρε παιδιά.
-Πάμε για να πατήσουμε
την Τροπο-, μωρ’ την Τροπολιτσά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου